ถอนคืนการให้
ถอนคืนการให้เพราะเรียกผู้ให้ว่า
อีแก่ ขึ้นมึงขึ้นกู เป็นหมิ่นประมาทร้ายแรงหรือไม่?
ปัญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของโจทก์ว่า ถ้อยคำที่จำเลยด่าโจทก์ว่า “อีแก่ ไม่ยุติธรรม มึงทำให้ครอบครัวกูแตกแยก กูจะไม่อยู่กับมึงแล้ว”
เป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรงหรือไม่ เห็นว่า
ถ้อยคำดังกล่าวเป็นการแสดงเจตนาดูหมิ่นโจทก์ซึ่งเป็นอา การเรียกโจทก์ว่าอีแก่ ขึ้นมึงขึ้นกูย่อมทำให้โจทก์อับอายเสียชื่อเสียงและเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรงย่อมเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุจำเลยประพฤติเนรคุณได้
โจทก์เรียกถอนคืนการให้ได้เพียงใด? ได้ความว่า
ก่อนฟ้องคดีจำเลยจดทะเบียนจำนองที่ดินไว้แก่ผู้อื่น ดังนั้นเมื่อถอนคืนการให้ ก็ต้องส่งคืนทรัพย์ว่าด้วยลาภมิควรได้
ซึ่งต้องคืนที่ดินแก่โจทก์ตามสภาพที่เป็นอยู่
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1078/2553
ถ้อยคำที่จำเลยด่าโจทก์ว่า “อีแก่ไม่ยุติธรรม
มึงทำให้ครอบครัวกูแตกแยก กูจะไม่อยู่กับมึงแล้ว” เป็นการแสดงเจตนาดูหมิ่นโจทก์ซึ่งเป็นอา
จำเลยเรียกโจทก์ว่า อีแก่ ขึ้นมึงขึ้นกูกับโจทก์
ย่อมทำให้โจทก์อับอายเสียชื่อเสียงและเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรงตาม
ป.พ.พ. มาตรา 531 (2) โจทก์ย่อมเรียกถอนคืนการให้เพราะเหตุจำเลยประพฤติเนรคุณได้
ก่อนฟ้องคดีจำเลยจดทะเบียนจำนองที่ดินโฉนดเลขที่ 27546 พร้อมสิ่งปลูกสร้างไว้แก่ผู้อื่น เมื่อถอนคืนการให้
จำเลยต้องส่งคืนทรัพย์สินแก่โจทก์ตามบทบัญญัติว่าด้วยลาภมิควรได้
โดยคืนที่ดินดังกล่าวแก่โจทก์ตามสภาพที่เป็นอยู่ตาม ป.พ.พ. มาตรา 413 วรรคหนึ่งและมาตรา 534
